Rzeka w województwie podlaskim, długości165 km. Swój bieg rzeka rozpoczyna w okolicach Nowego Dworu, a uchodzi do Narwi w okolicach Wizny. Przez Kanał Augustowski połączona jest z Niemnem oraz Jeziorami mazurskimi. Dopływami Biebrzy są rzeki Nurka, Niedźwiedzica Lebiedzianka, Netta z Kanałem Augustowskim, Kopytkówka, Ełk, Kanał Rudzki, Klimaszewnica, Wissa (prawobrzeżne), Sidra, Kropiona, Kamienna, Brzozówka, Krzeczówka, Rów Wogzalski, Smogorówka, Boberka, Czarna Struga, Kosódka. Początkowo Biebrza płynie na` północ malowniczą dolinką przedzierając się przez wzgórza Sokólskie. Od ujścia Rzeki Nurka zmienia kierunek na zachodni i płynie silnie meandrując przez coraz szerszą dolinę, pokrytą łąkami, turzycowiskami, olsami, brzezinami, łozinami. Mniej więcej od Krasnegoboru przyjmuje kierunek południowo zachodni, by przy Osowcu skręcić ostatecznie na południe.
W biegu rzeki wyróżniono trzy baseny oddzielone od siebie przewężeniami doliny w Sztabinie i w Osowcu. Głębokość rzeki jest różna stwarzając korzystne warunki do bytowania i rozwoju różnorodnych form życia.
W przeszłości Biebrza odgrywała ważną rolę jako rzeka graniczna. Była podstawą ustalania granic początkowo jaćwiesko-mazowieckich, później także litewskich. Była na części swego biegu granicą między Koroną, a Litwą. Od północy Doliny Biebrzy sąsiadowało Państwo Krzyżackie, a później Prusy. Takie usytuowanie nie pozwalało na stałe osadnictwo na większą skalę, a sam teren był uznawany jako skuteczna naturalna rubież obronna i niejako chroniony z tego względu. Przez wieki Biebrza stanowiła ważną arterię komunikacyjno - handlową. Spławiano nią głownie drewno oraz płody leśne, ale także wyroby hutnicze, przemysłowe wytwarzane w tzw. Republice sztabińskiej. Ważnymi portami na niej były Lipsk, Dwugły oraz Goniądz. Znaczenie Biebrzy wzrosło znacznie po oddaniu do użytku Kanału Augustowskiego.
Biebrza jest typową rzeką nizinną. Ogromna dolina tej rzeki jest przykładem jak wyglądały doliny innych naszych rzek , zanim zostały uregulowane. Wielka przestrzeń kotliny zachowała się niemal w naturalnym stanie i z tego powodu jest dla rzeszy naukowców swoistym laboratorium z unikatowa florą i fauną, nawet do końca jeszcze nie poznaną. Jest bezcennym siedliskiem, w skali światowej, dzikich zwierząt związanych z biotopami wód i bagien. Z tego powodu, dzięki staraniom wielu naukowców, miłośników przyrody po wielu latach utworzono w 1993 roku, na terenie większości Doliny Biebrzy Biebrzański Park Narodowy.
Korzystając z dobrodziejstw tego "sanktuarium" pamiętajmy, że nie wolno nam dopuścić do jego niszczenia. Temu celowi służą pewne zasady ustalone przez Biebrzański Park Narodowy.
Starajmy się je przestrzegać:
- ruch turystyczny dozwolony jest po wyznaczonych szlakach od świtu do zmierzchu
- na szlakach lądowych obowiązuje opłata w wysokości 6,0 zł oraz ulgowa 3,0 zł.
- biwakowanie i rozpalanie ognisk dozwolone jest w miejscach do tego wyznaczonych
- wszystkie rośliny i zwierzęta podlegają ochronie.
- grupy powyżej 7 osób obowiązane są zwiedzać Park pod opieką przewodnika.
- psy muszą prowadzone być na smyczy
- na połów ryb wymagana jest licencja wędkarska
- spływy kajakowe mogą odbywać się na podstawie oddzielnej karty wstępu w cenie 5,5 zł oraz ulgowa 3,5 zł
- na odcinku Osowiec-Brzostowo w okresie 01.01-23.06 obowiązuje zezwolenie Dyrektora BPN (limit dziennych spływów).